zondag 7 april 2013

Zondagmorgen


Goedemorgen! Zelfgebakken brood, eitjes van de buurman (nou, van de kipjes van de buurman), spek van de gelukkige varkens van onze slager die ook boer is, die zelf zijn varkens en koeien (die witte, de Charolais) houdt, slacht, verkoopt en wiens broer het voer voor hun dieren verbouwd. En rösti. Oh, ik houd zo van rösti...

Recept rösti, voor 4 personen:
Kook 4 grote vastkokende aardappels (geschild, maar heel) 10 minuten. Laat zeker een kwartier afkoelen: niet alleen maar omdat u anders uw handen brandt, bij het raspen, maar ook omdat het anders 'een slappe bende wordt'. 
Rasp de aardappel met de grofste rasp uit uw keukenla.
Voeg hierbij een ei, flink peper en zout en een klein beetje ui (een theelepel, fijngehakt). Naar smaak kan er natuurlijk van alles bij, maar dit is wel zo'n beetje de basis. Het ui kan er ook uit, maar ik vind dat wel lekker, een beetje pit.

In de koekenpan verse zonnebloemolie verwarmen. Verse? Zonnebloemolie wordt vrij snel oud en smaakt dan 'sterk', een ander woord voor erg vies. Dus ruik even aan die fles olie, als die al voor onbekende tijd in uw kast staat. Ruikt u iets? Dan is het niet goed. Nieuwe fles: die ruikt (bijna) naar niks.
Goed, dus, hete olie in de anti-aanbak-pan: flinke lepel aardappel-mengsel erin, plat maken, zodat er een koekje in de pan ligt. Vuur op 'medium': ze moeten in 5 à 10 minuten goudbruin en gaar worden. Meteen opeten. Hoeft niet bij het ontbijt, kan ook 's avonds.

donderdag 4 april 2013

Zelf yoghurt maken en 'zelf' vanille suiker maken (nounou!)


"Als eten 'fashion' was, dan is zelf yoghurt maken het nieuwe zwart", las ik op een Amerikaans food blog. En ook: "Koop toch vooral een yoghurtmaker."
Blijkt maar hoe reuze hip ik ben, want ik maak al jaren yoghurt. Als gast in ons bed-and-breakfast krijgt u daar ook vanillesuiker bij. Ook 'zelf-gemaakt', al is dat een wat overschatte omschrijving voor het in de keukenmachine malen van suiker met een paar vanillestokjes - maar goed, ik druk zelf op de knop van de Magimix en daarna giet ik het zelf door de zeef (want grote stukken stok zijn niet lekker in de yoghurt). Allemaal heel knap.

Ik heb dus een yoghurtmaker: een elektrisch keukenapparaat dat nu eens niet op het elektrische-keukenapparaten-achterin-de-kast-kerkhof is beland, maar juist op een handige plek in de keuken. Beter dan een pan laten afkoelen tot lauw(?) en dan verpakken in kranten en moltons(?!) om het een nacht 'weg te zetten'(???). Hoe lang is uw nacht? Ik vond dergelijke vage yoghurt-plannen op het internet en mij lijkt het niets en zelfs een beetje viezig. Mijn apparaat is misschien niet zo goed voor de wereld, maar zelf yoghurt maken in glazen potjes die ik afwas en opnieuw gebruik vind ik toch al behoorlijk goed.

Hoe werkt het?
Afhankelijk van de hoeveelheid potjes in uw apparaat gebruikt u een liter of anderhalf gesteriliseerde (dus houdbare) melk. 'Gewone' melk kan ook, maar dat moet u eerst een paar minuten koken en dan laten afkoelen tot een graad of veertig (en dat is dus meer gedoe).
Bij de melk mikt u een potje biologische yoghurt van de supermarkt, zo'n 1-persoons-portie. Een beetje raar om van yoghurt yoghurt te maken? Misschien. Maar het is leuk: omdat het kan. U krijgt méér yoghurt. Er zit geen (of minder) rommel in. En het is heel lekker.
Ik gebruik overigens yoghurt-ferment, dat verkopen ze hier bij de franse supermarkt en komt van dezelfde fabrikant die ook de zakjes bakpoeder levert (Alsa). Wellicht bij uw natuurvoedingswinkel?
Yoghurt of ferment goed mengen met de melk, ik gebruik daarvoor de staafmixer. Daarna de potjes vullen en de aanwijzingen op uw apparaat volgen.

Als de yoghurt klaar is, dan nog wel een paar uur in de koelkast zetten. Want lauwe yoghurt is niet lekker. Echt niet.

Heel gek: als het onweert, dan kan de boel mislukken. Het is de natuur (kennelijk).
En ook moet uw apparaat op een plaats staan, waar het niet beweegt. ...? Bij mij stond het ding een tijdje op de afwasmachine (deur open - deur dicht - open - dicht - enzovoorts, we hebben hier veel afwas) en yoghurt houdt kennelijk niet van beweging, want dan blijft ze vloeibaar.

Met uw eigen yoghurt, kunt u weer nieuwe yoghurt maken. Dus u houdt 1 potje achter en gebruikt dit voor een volgende keer. Dat gaat echter niet eindeloos: de yoghurt-familie houdt er dan mee op en de melk wordt niet meer dan een soort drinkyoghurt - inteelt, zoiets. Het werkt een keer of zes. Daarna begint u opnieuw, met een potje uit de winkel of een zakje ferment.
Uw zelfgemaakte yoghurt is een dag of vijf houdbaar in de koelkast (een week, zegt mijn apparaat) en met heel verse yoghurt 'door-yoghurten' gaat beter dan met een potje dat al 5 dagen in de koelkast staat.

Meneer Wateetons, van zijn hilarisch leuk geschreven blog www.wateetons.com doet het overigens weer anders: hij zet een pan melk-met-yoghurt zes uur in een oven op 40 graden en dat schijnt ook goed te werken.

Hoe dan ook, het is lekker, zelfgemaakte yoghurt. En nog lekkerder is het met amandelen en warme honing, zoals hierboven op de foto.